Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Το τέλος των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

Πάνω από μια δεκαετία λειτουργούν στην Ελλάδα τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Στελεχώνονται από εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι αποσπώνται γι’ αυτό το λόγο από τα σχολεία τους.


Τα κέντρα αυτά λειτουργούν ως χώροι υποδοχής περιβαλλοντικών ομάδων των σχολείων της χώρας. Εξοικειώνουν τους μαθητές με το οικοσύστημα και το φυσικό περιβάλλον στο πιο κατάλληλο μέρος: στην ίδια τη φύση. Γι’ αυτό δημιουργήθηκαν σε σημεία όπου υπάρχει πρόσβαση στην άγρια ζωή: Ακράτα, Κλειτορία, Κρέσταινα, Θέρμο αλλά και Κόνιτσα, Καστοριά, Παρανέστι, Ανώγια Κρήτης, Σουφλί, Χίος και σε πολλά άλλα μέρη.

Ακούγεται ευχάριστο για δουλειά και πράγματι είναι. Αναρωτιέμαι όμως πόσοι από τους αναγνώστες θα επέλεγαν μια από τις παραπάνω τοποθεσίες ως μόνιμη κατοικία τους. Προσθέστε σ’ αυτό την πεζοπορία στο βουνό με ήλιο ή με βροχή, με ζέστη ή με χιόνια. Χρειάζεται μεράκι και αφοσίωση.

Σήμερα, λοιπόν, το Υπουργείο Παιδείας κλείνει τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Αυτό δηλώνει η άρνηση του Υπουργείου να εγκρίνει νέα απόσπαση για το προσωπικό τους. Ήδη όλοι οι εκπαιδευτικοί των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης έχουν επιστρέψει στα σχολεία τους. Φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί ήταν απαραίτητοι για να λειτουργήσουν τα σχολεία σε μια τόσο δύσκολη χρονιά για τη χώρα. Αντίθετα, οι 75 εκπαιδευτικοί που αποσπάστηκαν στα Γενικά αρχεία του Κράτους και οι 85 εκπαιδευτικοί που αποσπάστηκαν σε κεντρικές βιβλιοθήκες στις 30 Αυγούστου, μάλλον περίσσευαν στο Υπουργείο. Δεν ήταν καθώς φαίνεται απαραίτητοι για τη λειτουργία των σχολείων… ΟΕΕΚ, ΣΔΕ, Πανεπιστήμια και διάφοροι άλλοι φορείς απορρόφησαν ξανά φέτος εκατοντάδες εκπαιδευτικούς από τα σχολεία.

Ας αφήσουμε λοιπόν το τηλεοπτικής εμπνεύσεως «όλοι οι εκπαιδευτικοί στις θέσεις τους» και ας δούμε πού δόθηκε προτεραιότητα με τις φετινές αποσπάσεις. Προκύπτει, χωρίς να βασανιστούμε πολύ, το συμπέρασμα ότι όλες οι αποσπάσεις έγιναν προς μεγάλα αστικά κέντρα και προς υπηρεσίες προσκείμενες στις Νομαρχιακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης. Φαίνεται ότι η χώρα αυτή δεν έχει την πολυτέλεια να δώσει σημασία στην Κλειτορία, τα Κρέσταινα, την Φλώρινα, τη Χίο, το Σουφλί. Ποτέ δεν την είχε άλλωστε.

Κώστας Γιαννίρης

Μέλος του πρώην ΚΠΕ Ακράτας

http://www.alfavita.gr/artro.php?id=8842

Δεν υπάρχουν σχόλια: